Radicale Gezelligheid
De berg, de hoop, de zooi
Radicale Gezelligheid
De berg, de hoop, de zooi
Radicale Gezelligheid
De berg, de hoop, de zooi
Theatermakers Lisanne van Aert en Lotte Lola Vermeer, samen Radicale Gezelligheid, gaan op zoek naar genezing. Beiden hebben een chronische ziekte en weten dat ze waarschijnlijk nooit volledig zullen genezen. De berg, de hoop, de zooi is een muzikaal reisverslag naar alternatieve manieren om te helen, los van ziekenhuizen, behandelingen en medicatie.
Hun zoektocht begon met een moderne bedevaart: een groepsreis naar Polen. Een week lang onderwierpen Lisanne en Lotte Lola zich aan
ademhalingsoefeningen en extreme kou. Zij zochten de grenzen en mogelijkheden van hun lichamen, en beklommen als apotheose een besneeuwde berg - in bikini.
Na deze reis zetten Lisanne en Lotte Lola hun zoektocht thuis voort. Ze interviewden andere mensen met een chronische ziekte. Zij vroegen hen: Wat betekent genezing, als je weet dat je nooit meer beter wordt?
De berg, de hoop, de zooi is een reisverslag, invoelbaar gemaakt door elektronische muziek en sneeuwmachines. Lisanne en Lotte Lola staan op de vloer met Marnix Vinkenborg (synthesizer, gitaar, basgitaar & percussie) en maken ook ruimte voor de ervaringen van het publiek. Samen zoeken zij een zachtere wereld die voor iedereen, ziek of niet ziek, beter te dragen is.
Credits
Creatie & uitvoering - Lisanne van Aert & Lotte Lola Vermeer Compositie & uitvoering - Marnix Vinkenborg Regie - Annelies van Wieringen Kostuum - Leila El Alaoui Techniek - Bart Verzellenberg Zakelijk leiding - Floor Cremers Grafisch ontwerp - Wytze Hoogslag
Lisanne van Aert en Lotte Lola Vermeer leerden elkaar kennen tijdens de opleiding Writing for Performance aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Ze vonden elkaar in het verlangen geen zolderkamerschrijvers te worden. Ze wilden Radicale Gezelligheid: de wereld in en in gesprek over moeilijke thema’s. Hun grootste interesse ligt bij ervaringsexperts: Wat kunnen we leren mensen en van de dingen die ze meemaken? Vanuit de overtuiging dat het pas écht gezellig kan zijn als je zwaarte toelaat, hebben ze in 2020 Radicale Gezelligheid opgericht. Eerder bracht Radicale Gezelligheid De wereld heeft ons failliet verklaard (2021) ten tonele en in de zomer van 2022 brachten zij Misschien een laatste maal, een theatraal diner over de sterfelijkheid.