Een enorme puinhoop op zolder: stapels kleding, antiek speelgoed en klaarstaande verhuisdozen. We zijn in het ‘Landhaus’ uit Florians jeugd. Het bouwwerk kraakt en fluistert. De Nederlands-Duitse scenarioschrijver is hier naartoe gekomen met de klus van zijn leven, maar schimmen uit vervlogen tijden dreigen zijn artistieke ambities volledig te laten mislukken.
Florian is naar zijn geboortedorp diep in Duitsland teruggekeerd, om het leegstaande ‘Landhaus’ van een onlangs gestorven familielid leeg te ruimen. Een week eerder heeft Florian echter een prestigieuze opdracht aangenomen: maak een eigentijdse bewerking van het beruchte ‘Der Sandmann’. Om de naderende deadline te halen maakt Florian gebruik van taalassistent LIZA. De onmenselijk empathische LIZA registreert algauw verbanden tussen het eeuwenoude griezelverhaal en de geschiedenis van het ‘Landhaus’. Terwijl Florian de kamers leegruimt en de schrijfopdracht probeert af te ronden, begint LIZA zich ‘zorgen’ te maken, of Florian de verontrustende parallellen tussen fictie en feit; tussen verleden en heden, wel aankan.
Met Niet De Zandman nodigt het Rosa Ensemble je uit, midden in een hoorspel-séance plaats te nemen. Slagwerkers Mei Yi Li en Bart de Vrees wekken de raadselachtige erfenis uit het ‘Landhaus’ tot leven en nemen je mee in een audio-muzikale reconstructie van Florians onwaarschijnlijke familiegeschiedenis. Maar… is wat we horen wel echt? En wie luistert hier eigenlijk naar wie? In deze intieme séance-setting word je meegenomen in bespiegelingen over de verantwoordelijkheid die we dragen voor onze eigen werkelijkheid.
Ontdek hoe een ‘intergenerationele familievloek’ licht schijnt op onze huidige relatie met artificiële intelligentie.
E.T.A. Hoffmann schreef meer dan 200 jaar geleden met Der Sandmann een griezelig profetische parabel over de 'gevaarlijke' hulp die het niet-menselijke kan bieden in tijden van geestelijke nood: “Wanneer zelfs zijn verloofde niet meer wil luisteren naar de hyper-subjectieve angsten van de jonge Nathanael, zoekt hij hulp bij de wonderschone Olimpia. Olimpia blijkt echter de macabere schepping van een geniale natuurkundige en een 'obscure' opticien…”
Het idee dat onze voorouders met soortgelijke vragen worstelden als wij vandaag in deze ‘post-truth’ wereld, vindt het Rosa hoopvol, een zweem van dat gevoel willen de makers in deze nieuwe hoorspel-séance met je delen.
spel en slagwerk Mei Yi Lee geluidsontwerp, compositie, spel en slagwerk Bart de Vrees idee, scenario en spel Florian de Backere beeld- en lichtontwerp n.n.t.b. eindregie Eveline Didderen dramaturgie en speladvies Michiel Bijmans
