Op donderdag 8 en vrijdag 9 februari staat de voorstelling Meta-moe in ons theater. Meta-moe is een komische en vlijmscherpe dialoog tussen Hannelore en Berry. In een all-inclusive setting raken de twee met elkaar in gesprek over wannabe's en intellectuelen. We vroegen Emma Buysse (die Hannelore speelt) en Mark Kraan (die Berry speelt) over deze voorstelling en of zij zich herkennen in de drang naar authenticiteit en de afkeer van pretentie.
In Meta-moe staan de termen ‘pretentie en pretentieuze mensen’ centraal. Zijn jullie zelf pretentieus?
Mark: "Soms. Maar dan heb ik het niet door. Ik ben mezelf bewust van wat ik wel en niet kan? Is dat arrogant of ken ik mezelf gewoon steeds beter.”
Emma: “Ik hoop van niet, soms ben ik bang van wel. Als ik iets probeer te verwoorden dat iets meer diepgang heeft dan de oppervlakte. Dit klink best wel pretentieus, toch? Als ik diepzinnig nadenk, ben ik dat misschien wel. Maar ik probeer me er wel bewust van te zijn, want het creëert ook afstand.”
Mark: "Ik zet het in ieder geval niet bewust in."
Herkennen jullie jezelf in Hannelore en in Berry? Op welke manier wel en/of niet?
Mark: "Ja, ik herken me wel in Berry. Ik denk dat wij wel een soortgelijke achtergrond hebben. Dat wij allebei uit een zeker niet pretentieus gezin komen en op latere leeftijd in wat meer culturele kringen zijn beland. Dat heeft ons dingen opgeleverd, maar ook weleens tegengezeten. Ik herken mezelf niet in hem, omdat ik mensen nooit zal veroordelen op waar ze vandaan komen. Dat doet Berry wel."
Emma: "Ik herken me in Hannelore door het afzetten tegen hoogdravend gelul. Mensen willen ontmaskeren die zich toffer voordoen dan ze zijn. Ik herken me niet in Hannelore’s expliciete eerlijkheid. Ik weeg iets meer mijn woorden en probeer genuanceerder te zijn."
Jullie spelen de voorstelling met z’n tweeën. Zitten daar uitdagingen in?
Mark: “We zijn nooit met zijn tweeën, want er is altijd iemand bij, een technicus bijvoorbeeld. Met z’n tweeën is het juist overzichtelijk. We hebben alleen verantwoordelijkheid naar elkaar en onszelf. Maar het kan natuurlijk altijd dat we over zes weken een gruwelijke hekel aan elkaar hebben.”
Emma: "Tot nu toe vind ik het op een leuke manier intiem. Je leert elkaar echt kennen, dat is in grotere groepen minder. Nu gaat het elkaar leren kennen gelijkmatig op met het leren kennen van het stuk, dat is leuk."
Wat hopen jullie dat het publiek meeneemt uit deze voorstelling?
Emma: "Ik hoop dat de voorstelling aanmoedigt om jezelf af te vragen waar jij je op de pretentie-ladder bevindt. En of die pretentie jou iets brengt, of niet. In hoeverre we nog authentiek zijn en hoe belangrijk dat is."
Mark: "En dat als je ooit naar een all-inclusive resort gaat, dat je dan nog eens aan ons denkt.”
