De grootste vraag die nog nooit is beantwoord – en die ik zeker niet kan beantwoorden, ondanks dertig jaar onderzoek naar de vrouwelijke ziel – is: wat wil een vrouw? (1925, S. Freud)
Is niet elk mogelijk antwoord op deze vraag, al zijn we ondertussen bijna 70 jaar verder, te veel gekleurd door de theorieën van deze vraagsteller zelf? Maureen vindt van niet, Miranda vindt van wel. Daarover en dus ook over psychoanalyse, over realiteitszin, over doodsdrift, over penisnijd, over Oedipus, over toneel, over dromen, over vrouw zijn, over #metoo én over zichzelf hebben ze het als ze ‘een eenentwintigste-eeuwse vrouw’ brieven laten schrijven aan een zekere Sigmund. Benieuwd wat hij terugschrijft.
Geïnspireerd door onder andere Olivia Laing, Rebecca Solnit, Paul Verhaeghe, Abram de Swaan (auteur van Tegen de vrouwen)
Gemaakt en gespeeld door - Maureen Teeuwen en Miranda Prein, met wederom in een speciale rol Jan Joris Lamers
"Op de Discordia kenmerkende meanderende manier worden schijnbaar terloops onderwerpen en vraagstukken aangeraakt. Kun je jezelf verklaren door in jezelf te graven of leren we onszelf juist kennen door naar anderen te kijken? Zoeken we te veel naar oorzaken in onze jeugd of juist te weinig?"
"Angst, verzet, teleurstelling, eigen laakbaar gedrag: Prein en Teeuwen brengen het smeuïg en aanstekelijk."
"Teeuwen speelt alsof ze iedere zin opnieuw geboren wordt, zó beweeglijk en levend maakt ze het gezamenlijk denken. Prein hanteert een vasthoudender stijl, halsstarriger, de chemie tussen beiden is heerlijk. "
