In de speelse geest van Perec gaan de poezieboys opzoek naar nieuwe theatervormen die ons vertragen en ons weer bewust maken van de aller normaalste dingen om ons heen. We leven in een tijd van grote verandering, maar om de dingen te veranderen moet je ook goed leren kijken naar wat er al is. Lees je deze tekst met een bril op? Hoe ziet deze bril eruit? Zit je ergens binnen en kun je naar buiten kijken? Wat zie je daar? Wat denk je dat anderen daar al gezien hebben? Heb je vandaag koffie op? Hoe smaakte die koffie? Draag je schoenen? Van welk materiaal? Is dit het eerste wat je leest vandaag? Vol spelletjes, regels, puzzels en valluiken! De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en doen dat op geheel eigen wijze: met dampende en joelende zalen voor de dichtkunst.

Perec (1936 – 1982) was geen gewone schrijver. Perec had vreselijk veel moeite met schrijven, de witheid van het lege blad maakte hem bang. Daarom bedacht hij samen met andere schrijvers van het schrijverscollectief Oulipo verschillende taalspelletjes, semiwetenschappelijke formules en opdrachten. Zo schreef hij een boek waarin de letter ‘e’ geen enkele keer voorkwam en een boek waarin de letter ‘e’ juist de enige klinker was. Hij gaf zichzelf de opdracht een heel weekend lang op een plein in Parijs alles op te schrijven wat hij zag en in het boek De Duistere Winkel hield hij jarenlang zijn dromen bij. De Poezieboys onderzoeken alle taalvormen die Perec bedacht heeft en bedenken er zelf nog een paar bij. 

Concept, tekst en spel - Joep Hendrikx, Jos Nargy Naar teksten van - George Perec Regie - Silke van Kamp Schrijfstage - Bibi Roos Vormgeving - Pleun Verhees, Sjaan Hofstede Productieleider - Maaike Kuijken Techniek - Dario Giustarini Marketing - Dieke van der Spek Foto - Gordon Meuleman Mede mogelijk gemaakt door - De Coproducers Met dank aan - Het Nationale Theater