In the dance performance Alphabets of Flesh, choreographer and dancer Roshanak Morrowatian makes you feel what it is like to be a body in diaspora. Together with dancer Mami Izumi, she envisions the fragmented experience of time and space of people who have left their native land. The here and there and the now and then merge into memories and dreams.
What remains of your ancestry if you are displaced? What experiences – also from generations before you – are stored in your body? In a sensory journey through movements and images of the diaspora, Morrowatian searches for the feeling of home. Where and with whom is home? Can your body be your home? Do you need the past to define the ‘now’?
With dance, language, music and video art, Alphabets of Flesh creates a temporary home in which differences are embraced and uprooting is a source of strength.
Concept, direction and choreography: Roshanak Morrowatian Dance: Roshanak Morrowatian & Mami Izumi Final direction: Nilay Ceber Composition & music: Rutger Zuydervelt Light design: Loes Schakenbos Video research: Laisvie Andrea Ochoa Gaevska Scenography: Isa Kasten Costume design: Mieke Kockelkorn Visual direction & photography: Afagh Morrowatian Outside eye: Suzy Blok Production: Stichting Rover Co-production: ICK Dans Amsterdam, Parkstad Limburg Theaters & Nederlandse Dansdagen Made possible by: Performing Arts Fund NL, Province of Limburg, Fonds 21, Amsterdams Fonds voor de Kunst, NORMA fonds, Gravin van Bylandt Stichting & Van Bijleveltstichting Special thanks to: Korzo, DOX, Le Gymnase CDCN, Toneelgroep Maastricht, Toneelacademie Maastricht, Abbas Morrowatian & Mahnaz Heygharnejadi
Roshanak Morrowatian (Iran, 1989) behaalde haar BA in dans en MA in danscompositie aan de Folkwang University of the Arts (D). Ze danste onder andere in het werk van Marina Abramović, Pina Bausch en Isabelle Beernaert. In 2021 richtte ze samen met Mami Izumi dansgezelschap Rover op.
Rover maakt interdisciplinaire dansvoorstellingen vanuit de vurige wens voor een harmonieuzere maatschappij. Onopgemerkte details, onzichtbare mensen en vergeten verhalen krijgen in de choreografieën van Morrowatian de hoofdrol. Met haar voorstelling Kites gaf ze bijvoorbeeld een stem aan gevluchte kinderen en met House of Strength transformeerde ze een mannelijke, Perzische traditie tot een toonbeeld van inclusie. Haar werk werd onder andere bekroond met de Prijs van de Nederlandse Dansdagen en de BNG Bank Dansprijs.
