Op vrijdag 26 januari staat de dansperformance ClubINC in ons theater. ClubINC is een wervelende totaal ervaring van verbinding tussen Connor Schumacher en Theater Babel Rotterdam. Samen met jou vullen samen de dansvloer met begrip en waardering voor onze verschillen. ClubINC creëert een wereld waarin jij gezien wordt, jij anderen ziet en waarin iedereen kan meedoen.
Theater Babel Rotterdam is een inclusieve professionele theatergezelschap waar gewerkt wordt met spelers met en zonder een beperking. Connor Schumacher is een choreograaf, eerder was hij in Theater Kikker te zien met de voorstellingen Funny Soft Happy and the Opposite en Hold . In dit interview vertelt Connor Schumacher over zijn nieuwste werk.
Wat is je achtergrond en hoe ben je in Nederland terechtgekomen?
Ik ben geboren in de Verenigde Staten. Terwijl ik studeerde aan een conservatorium net buiten de stad New York, besloot ik deel te nemen aan een uitwisselingsprogramma met CODARTS. Daarna kwam ik in Amsterdam terecht waar ik stage liep op het Parade Festival. In die tijd ontmoette ik iemand die gedurende 7 jaar mijn partner werd. Terug in New York rondde ik mijn vierde jaar af en besloot dat alle aspecten van mijn leven, zowel werk als privé, kans maakten op een hogere kwaliteit van leven in Nederland. En ik had gelijk, ik woon en werk hier nu al 13 jaar.
Vanuit welke visie maak jij je werk?
Ik noem mezelf graag een danskunstenaar. Ik maak voor theater, dansgezelschappen en clubs. In de kern is het voor mij allemaal choreografisch. Maar het is ook een ambacht en daarom noem ik mezelf graag een danskunstenaar. In de kern denk ik dat de samenleving beter af zou zijn als we elke dag zouden dansen. Daarom probeer ik zoveel mogelijk mensen in beweging te krijgen. De inclusieve kant van mijn werk komt voort uit de wetenschap dat dansen enorm kan helpen bij het ontwikkelen van inclusieve vaardigheden. Dansen vereist dat je de verschillen in anderen kunt begrijpen en waarderen, jezelf beter kent, ruimte maakt met andere mensen die je niet kent, stressmanagement, zelfvertrouwen en het herkennen van je eigen emoties. Op een dansvloer zijn veel persoonlijke en interpersoonlijke vaardigheden en omgevingsvaardigheden nodig die bijdragen aan het creëren van inclusie. Dit is de afgelopen 5 jaar de missie van mijn werk geworden.
Hoe is jouw werk geëvolueerd naar ClubINC ?
De projecten uit het verleden, zoals HOLD, brachten mij in een fase van zelfreflectie. Ik had niet verwacht dat ClubINC zo’n klassieke theatersetting zou worden. Ik dacht dat het meer participatief zou worden. Maar ik deed een stap terug om er vanuit een nieuw perspectief naar te kijken. Het was prachtig om te zien hoe snel metaforen over het leven en samenleven uit het werkproces naar voren kwamen. Er bestaan zoveel aannames over inclusief werken, het werken met niet-klassiek geschoolde instanties en waartoe zij in staat zijn. Bij het repeteren met deze cast verdwenen de verschillen heel snel. Ik was verbaasd dat het na drie dagen leek alsof we al drie weken bezig waren. Het is een heel vruchtbaar proces gebleken.
Hoe ziet uw werkproces eruit tijdens het creëren van ClubINC ?
Het is een combinatie; van de geschiedenis van de tools die ik heb, ideeën die specifiek voor deze mensen in mijn gedachten zijn opgekomen en de dingen die uit het niets komen omdat we aan het onderzoeken zijn. Deze drie onderdelen vormen samen het werkproces.
Wat moeten mensen weten over ClubINC ?
We presenteren een club mensen die bouwen aan een inclusieve cultuur. Ik wil dat mensen weten dat we je niet dwingen om erbij te horen. Maar we vragen je om jezelf erbij te betrekken. De eerste stap naar inclusie is ervoor te zorgen dat je je eigen herinneringen en ervaringen, geschiedenis, plezier en pijn meeneemt. want hoe kun je iemand anders betrekken als je jezelf niet kunt betrekken?
We gebruiken onszelf als reflectie op hoe we werken, inclusief alles waarmee we op het podium staan. Het doel is dat je alles van wat je bent inzet, terwijl je deelneemt aan een actieve observatie van ons danswerk. Aan het einde van de voorstelling hebben we een dansfeest, heel laagdrempelig.
Ik hoop altijd op een heel brede mix van mensen. Een dansvloer is voor iedereen toegankelijk, maar kent wel een specifieke cultuur. Mijn werk heeft wel een specifieke smaak. Maar het gaat over dans, dus het is geschikt voor iedereen die geïnteresseerd is in beweging.
In mijn werk is het proces vaak het product. De dingen die we tijdens de repetities oefenen, laten we op het podium zien en vormen tegelijkertijd het verhaal. Wat we laten zien is meer een filosofie dan een concreet verhaal dat we vertellen.
Waar hoop je dat het publiek mee wegloopt na het ervaren van ClubINC ?
Ik hoop dat publiek naar buiten gaat met een ervaring hoe zichzelf meer te betrekken bij mensen die anders zijn dan zijzelf. Dat ze begrijpen dat de manier waarop je naar de wereld kijkt verband houdt met je eigen ervaringen die je in je eigen lichaam hebt opgebouwd. Hopelijk loopt publiek weg met een ervaring hoe het is om die stap te zetten, om dichterbij of meer betrokken te zijn bij mensen die anders zijn.
