Ik ben geboren in de Verenigde Staten. Terwijl ik studeerde aan een conservatorium net buiten de stad New York, besloot ik deel te nemen aan een uitwisselingsprogramma met CODARTS. Daarna kwam ik in Amsterdam terecht waar ik stage liep op het Parade Festival. In die tijd ontmoette ik iemand die gedurende 7 jaar mijn partner werd. Terug in New York rondde ik mijn vierde jaar af en besloot dat alle aspecten van mijn leven, zowel werk als privé, kans maakten op een hogere kwaliteit van leven in Nederland. En ik had gelijk, ik woon en werk hier nu al 13 jaar.

De projecten uit het verleden, zoals HOLD, brachten mij in een fase van zelfreflectie. Ik had niet verwacht dat ClubINC zo’n klassieke theatersetting zou worden. Ik dacht dat het meer participatief zou worden. Maar ik deed een stap terug om er vanuit een nieuw perspectief naar te kijken. Het was prachtig om te zien hoe snel metaforen over het leven en samenleven uit het werkproces naar voren kwamen. Er bestaan zoveel aannames over inclusief werken, het werken met niet-klassiek geschoolde instanties en waartoe zij in staat zijn. Bij het repeteren met deze cast verdwenen de verschillen heel snel. Ik was verbaasd dat het na drie dagen leek alsof we al drie weken bezig waren. Het is een heel vruchtbaar proces gebleken.

We presenteren een club mensen die bouwen aan een inclusieve cultuur. Ik wil dat mensen weten dat we je niet dwingen om erbij te horen. Maar we vragen je om jezelf erbij te betrekken. De eerste stap naar inclusie is ervoor te zorgen dat je je eigen herinneringen en ervaringen, geschiedenis, plezier en pijn meeneemt. want hoe kun je iemand anders betrekken als je jezelf niet kunt betrekken?

We gebruiken onszelf als reflectie op hoe we werken, inclusief alles waarmee we op het podium staan. Het doel is dat je alles van wat je bent inzet, terwijl je deelneemt aan een actieve observatie van ons danswerk. Aan het einde van de voorstelling hebben we een dansfeest, heel laagdrempelig.

Ik hoop altijd op een heel brede mix van mensen. Een dansvloer is voor iedereen toegankelijk, maar kent wel een specifieke cultuur. Mijn werk heeft wel een specifieke smaak. Maar het gaat over dans, dus het is geschikt voor iedereen die geïnteresseerd is in beweging.

In mijn werk is het proces vaak het product. De dingen die we tijdens de repetities oefenen, laten we op het podium zien en vormen tegelijkertijd het verhaal. Wat we laten zien is meer een filosofie dan een concreet verhaal dat we vertellen.