Cherish Menzo

Cherish Menzo (1988) studeerde in 2013 af aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten (Urban Contemporary Dance) en was sindsdien te zien in werk van o.m. Eszter Salamon, Akram Khan, Leo Lerus, Hanzel Nezza, Benjamin Kahn, Olivier Dubois, Lisbeth Gruwez, Jan Martens en Nicole Beutler.

Cherish Menzo valt op door haar krachtige, beheerste, onontkoombare fysieke aanwezigheid. In 2016 maakte ze samen met Nicole Geertuida, EFES, een uitputtend duet waarin perfectie en feilbaarheid intrigerende vragen opriepen over hoe wij de mens het liefst zien. Sinds 2018 danst Menzo de solo Sorry, But I Feel Slightly Disidentified… van Benjamin Kahn. Een poging om een cartografie te maken van hoe we de ander ervaren en ontmoeten. Deze voorstelling vloeide voort uit een nauwe samenwerking die in 2017 startte in het kader van Fraslab (Frascati Producties). Vervolgens maakte Menzo LIVE (Het Veem, 2018), een kruising tussen een dansperformance en pop/rock concert in samenwerking met muzikant Müşfik Can Müftüoğlu. In 2019 werkte Menzo verder bij Frascati Producties aan JEZEBEL. Deze voorstelling was in 2021 in Theater Kikker te zien. In 2022 won zij de Charlotte Köhler Prijs voor theater, een aanmoedigingsprijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds voor jong theatertalent.

Volgens het fonds geeft Menzo met haar vernieuwende blik een waardevolle impuls aan het Nederlandse dans- en performanceklimaat.