In Ik zeg toch sorry komen zes acteurs bij elkaar om de viering van de afschaffing van de slavernij in 1863 na te spelen. Een periode waarin de rollen schrijnend verdeeld werden. Een rolverdeling die tot op de dag van vandaag voelbaar is. Wat betekent het om anno 2022 sorry te zeggen voor iets wat zo lang geleden lijkt?

Ik zeg toch sorry ging in 2022 in première en was volgens pers en publiek een ‘must see’. Theaterkrant (keuze van de criticus) schreef:  “Vlijmscherp drama over ons slavernijverleden.” Het NRC Handelsblad gaf vier sterren en schreef: “Een stevige aanbeveling verdient Ik zeg toch sorry.” “Spannende, schurende confrontaties, soms bitter, soms geestig.” Het Parool schreef: “Ramstrakke toneeltekst die gedragen wordt door al even geweldig spel van de hele cast.”

Nagesprek
Naderhand is er een nagesprek met acteurs van de voorstelling onder leiding van Migaisa Poeketi. Migaisa Poeketi werkt o.a. voor keti Koti via Comité 30 juni/ 1 juli Utrecht als communicatieprofessional. Onderwerpen als kolonialisme, slavernij en de doorwerking daarvan spelen een belangrijke rol in haar werk. ‘ik vind het belangrijk dat zoveel mogelijk mensen meer leren over het slavernijverleden, de veerkracht van de verschillende gemeenschappen. Ik vind het ook belangrijk om in het hier en nu te kijken naar wat we meekunnen geven aan jonge generaties over hun cultuur en wie zij zijn zodat zij sterker in de wereld staan.’

Concept - Raymi Sambo en Victorine Plante regie - Victorine Plante co-regie - Raymi Sambo tekst - Erik Snel m.m.v.  Raymi Sambo met dank aan - Ayden Carlo spel - Gabby Bakker, Dennis Coenen, Rochelle Deekman, Urmie Plein, Raymi Sambo, Nard Verdonschot decorontwerp - Marcel Dolman kostuumontwerp - Anouk van Schie lichtontwerp - Benno Barends - Theatermachine  regie-assistentie - Shabnam Baqhiri productie - Inez van der Werf, Eva Hermus, Noa Berndsen (stage)