Je was heel de tijd al heel, ook al stond je hart in brand. Er was vrede in je tenen en de palm van je hand.
Laura van Dolron staat bekend om haar stand-up philosophy, en ze is terug. Na een grote crisis raapt ze zichzelf bij elkaar samen met haar publiek. Voor iedereen die wel eens iets verloren is wat hij liever had gehouden. Voor iedereen wiens hart ooit brak, heel soms denkt dat het nooit meer lente wordt, troost nodig heeft. En een beetje liefde. Laura brengt het echte leven naar het theater en het theater naar het echte leven. Zo speelt ze in een afkickkliniek, in een hospice, een daklozenopvang en verwerkt ze haar ervaringen tot een voorstelling.
En andersom.
De nieuwe Laura van Dolron heet Geen verhaal. Intermittent fasting met taal. Onder het motto niet spelen maar helen wordt het theater een veilige plek waar Laura op een nieuwe manier naar de werkelijkheid kijkt. Dit keer geen stand-up philosophy, maar sit-down spirituality. Op zoek naar de taal, voorbij het verhaal.
"Laura van Dolron brengt met Geen verhaal een kwetsbare en persoonlijke monoloog, waarin zij openlijk spreekt over haar pijn en verdriet om zo dichter tot haar publiek te komen."
"Herinneringen, flarden gesprek, anekdotes, dichtregels: ze komen associatief voorbij, gevoelig begeleid door het dwarrelend gitaarspel van Frank van Kasteren."
"aar Geen verhaal heeft geen duidelijke kop en staart, zelfs niet echt een opbouw. Het is eerder een vorm van ‘stand-up stream of consciousness’, waarbij gedachten, filosofische terzijdes, anekdotes en dichtregels als snippers neerdwarrelen."
Concept en spel - Laura van Dolron Met - Steve Aernouts Muziek - Frank Van Kasteren